Havza Haber Ajansı'na göre Ayetullah el-Uzma Cevadi Amuli, bir yazısında "Eğer biri gençliğinde kendini ıslah etmezse, bunun telafisi yaşlılıkta oldukça zordur." ifadesiyle şunları belirtti: "Eğer insan, yaşlılık döneminde günahlarını telafi edebileceği düşüncesine kapılırsa, yazıklar olsun ona! Birincisi, mevcut ıslahı bilinmeyen bir geleceğe bırakmış olur ve ikincisi, yaşlılık döneminde beşinci hırsız, telafi yolunu ona kapatacaktır; acaba şeytan, yaşlıları serbest mi bırakacak? Acaba bu açık düşman, yaşlılar için özel bir tuzak hazırlamamış mı? Acaba yaşlı için mal ve evlat çoğaltma adıyla bir hırsız tayin edilmemiş mi? Eğer biri gençliğinde kendini ıslah etmezse, bunun telafisi yaşlılıkta oldukça zordur. Çünkü hem gençliğin aldatıcı dönemine katlanmak zorunda kalır hem de yaşlılık döneminin tehlikelerine karşı cevap vermek durumundadır.
Câbir b. Abdullah, Emîrül Müminin'in (a.s.) huzurunda derin bir nefes aldı. 'Teneffüsü suedâ' yani içten bir ah çekti. Hazret ona şöyle dedi: 'Bu derin nefesi dünya için mi içten çektin?' O da evet dedi. Bunun üzerine Hazret şöyle buyurdu: 'Ey Câbir! Ben dünyayı tarif edeyim ki anlayasın dünya, pişmanlık duymaya değer bir şey değildir.'
Sonra şöyle buyurdu: 'Dünyanın en iyi lezzetleri yiyecek, giyecek ve doğal hazlardan ibarettir. Dünyanın en iyi yiyeceği saf baldır ve bu bal da bu kadar lezzetli bir gıda olmasına rağmen bir böceğin ürünüdür. Dünyanın en iyi giyisisi ipek ve atlastır. Bu da ipek böceğinin ürünüdür.
O halde 'neden ipek halım yok?' diye ah çekenin vay haline! Çünkü böyle biri, bir böceğin elde ettiğini elde edemediği için ah çekiyor!
'Neden saf balım yok?' diye ah çeken de aslında bir arının elde edemediğini elde edemediği için ah çekiyor!'[1]
Dolayısıyla, dünyanın maddi zevkleri pişmanlık duymaya değer değildir. Makam ve mevki de sadece bir hayalden ibarettir ve Allah, kibirli insanı sevmez."
[1]Bihar-ül Envar, c 75, s 11.
İslami Yönetimde Görevli Personelin Ahlakı kitabı, s174. ve 175.
yorumunuz