Aile Eğitimi | Çocukların Gece Korkularını Tedavi Etmek için İki Altın Kural

Havza Haber Ajansı'na göre Aile Danışmanı Hüccet-ül İslam vel-Müslimin Seyyit Ali Rıza Teraşiyun "Kaygılı çocuk için psikolojik huzur ve güven ortamı oluşturma yolları" konulu bir soru-cevap etkinliğinde bu konuyu ele aldı.

• Soru:
Sekiz yaşındaki oğlum taşındıktan sonra kaygılı hale geldi. Yalnız uyumaktan korkuyor ve annesine aşırı bağımlı. Ona nasıl yardımcı olabilirim?

• Cevap:
Sözlerime, Emirül Müminin Ali'den (a.s.) bir rivayetle başlamak istiyorum. Hazret şöyle buyuruyor: "Korkunun meyvesi güvenliktir."

Korku insanın varlığında Allah tarafından verilmiş bir mekanizmadır ve onu tehlikelerden ve endişelerden korur. Bu nedenle, çocuklarımızın korkularından korkmamalı veya bunu anormal olarak değerlendirmemeliyiz. Çünkü bu duygu, doğal bir tepki ve çocuğun ruh sağlığının bir göstergesidir.

Saygıdeğer ebeveynlerin belirttiği açıklamalara göre, bu ailenin geçmişte bir olay ve psikolojik bir travmaya maruz kaldığı açıktır. Sekiz veya dokuz yaşındaki bir çocuğun böyle bir deneyimle karşılaştığında kaygı ve korku yaşaması doğaldır ve bu durum onun içinde devam edebilir.

Bu durumda ebeveynlerin en önemli eylemi çocuğun korku dolu tepkilerine sakinleştirici yanıtlar vermektir. Mantıklı ve tekrarlayıcı bir şekilde "Endişelenme, mahallemizi değiştirdik." ya da "Evimizin kapısı kilitli, kimse içeri giremez." veya "Çatı katının yolunu kapattık, güvendeyiz." gibi sözler söylememelidirler.

Bu tür açıklamalar hem yardımcı olmaz, hem de çocuğun zihnini yeniden korkutucu olaya yönlendirebilir. Bunun yerine sakinleştirici davranış ve sözlerle ona güven vermek gerekir. Eğer çocuk annesi yanındayken kendini güvende hissediyorsa, annesinin bir süreliğine misafir olarak odasında uyumasında bir sakınca yoktur.

Tabii ki annenin tüm uyku eşyalarını o odaya taşımak gerekmez ki çocuk, annesinin daima yanında olacağı hissine kapılmasın. Annenin hafif bir yatak örtüsü ve basit bir yastıkla çocuk odasında bulunması daha iyidir ve ona "Şu anda bu konuda korktuğun için yanındayım ve seni yalnız bırakmayacağım." demesi yeterlidir.

Bu geçici birlikte olma durumu, çocuğa güvenlik ve huzur hissi verecektir. Dikkat edilmesi gereken bir diğer nokta ise, çocuklardaki korku tepkilerinin genellikle karmaşık çözümler gerektirmediğidir. Eğer onun için psikolojik ve çevresel olarak güvenli bir alan yaratabilirsek, zamanla bu sorun kendiliğinden çözülecektir.

Önemli bir nokta da olay ya da benzeri konular hakkında konuşmaktan kaçınmaktır; çünkü bu tür konuşmalar genellikle düzeltici etki sağlamaz ve hatta çocuğun zihnini yeniden kaygı verici anılara yönlendirebilir.

Ebeveynler sürekli "Bak, çatı kapısını kilitledik, artık hırsız giremeyecek." dediklerinde, aslında çocuğun zihnini tekrar o korkutucu olaya yönlendirmiş olurlar ve kaygısını artırırlar.

Bu nedenle, en iyi yol yalnızca çocuğa güvenlik ve huzur hissi vermek ve zihnini kaygı yaratan olaylardan uzak tutmaktır.

İkinci ve son önemli nokta ise, ebeveynlerin belirttiğine göre çocuğun gün içinde yeterince hareket etmediği ve bu yüzden uyku zamanı hala vücudunda fazla enerji kaldığıdır. Genellikle enerjik olan ama yeterince fiziksel aktivite yapmayan çocukların, akşam yatağa gittiklerinde zihni rahatsız edici düşüncelerle meşgul olur ve bu durum uykusuzluğa yol açar.

Bu nedenle, ebeveynlerin gün boyunca çocuğa uygun oyun ve fiziksel aktivite ortamı sağlamaları önerilir ki uykudan önce tamamen yorgun düşsün. Bu durumda, başını yastığa koyduğunda farkında olmadan uykuya dalacaktır.

Sonuç olarak, bu alanda dikkate alınması gereken iki ana nokta şunlardır:
1. Ebeveynlerin, özellikle annenin güven verici varlığıyla çocukta güvenlik ve huzur hissi oluşturması.

2. Çocuğun gün boyunca enerji atmasını sağlamak için aktivite ve oyun yoluyla hareket etmesi, böylece uyku sırasında rahatsız edici düşüncelerle karşılaşmaması.

Bu iki noktaya dikkat ederek ve ebeveynlerin sakin ve sürekli desteğiyle inşallah çocuk zamanla gece korkularını geride bırakacak ve huzurlu bir uykuya dönecektir.