Havza Haber Ajansı muhabirinin bildirdiğine göre 14 Kasım 2000 tarihinde Gianni Agnelli “Dicembre” adlı Agnelli ailesinin ana holdingindeki hisselerin yüzde 25’inin oğlu Edoardo’ya devrini öngören bir belgeyi imzaladı. Ancak yalnızca bir gün sonra, Edoardo’nun cansız bedeni Torino–Savona otoyolu üzerindeki köprünün altında bulundu.
Yıllar boyunca bu olay “intihar” olarak tanıtıldı; ancak Torino Savcılığı tarafından el konulan yeni belgeler, Edoardo’nun aslında asıl mirasçı olduğunu ve ortadan kaldırılmasının, Gianni Agnelli’nin Siyonist Yahudi torunu John Elkann’a güç transferi sağlamak amacıyla planlı bir komplonun sonucu olduğunu ortaya koyuyor.
Bu belge, 1998 yılına ait gizli vasiyetnameyle de örtüşüyor ve 1996’da John Elkann lehine yayımlanan “Monako Mektubu”nun geçerliliğini sorguluyor. Belgeler, miras devrinin mimarlarından biri olan avukat Franzo Grande Stevens’in hukuk bürosunda bulundu. Edoardo’ya verilmesi planlanan hisseler, sonunda John Elkann’a geçti; bugün Stellantis Şirketi’nin başkanlığını yürüten kişi de odur.
Edoardo’nun annesi Margherita Agnelli, miras anlaşmasının iptali için dava açtı. Avukatları, kararın Gianni Agnelli’nin gerçek iradesi ve mal varlığının boyutu bilinmeden alındığını savunuyor. El konulan belgeler ise Edoardo’ya hisse devrini öngören ayrıntılı bir planın bulunduğunu ve onun ani ölümüyle bu sürecin kesintiye uğradığını gösteriyor.
Şehit Edoardo Agnelli derin düşünceli, maneviyat sahibi bir insandı; İmamiyye (On İki İmam) Şiî mezhebine girmiş, İran İslam İnkılabı’na derin bir sevgi beslemişti. Onun Ehl-i Beyt mektebine olan inancı ve maddeci Batı düzenine karşı duruşu, ailesinin yapısıyla bağdaşmıyordu. Bugün artık, onun ölümü bir mirasçının değil, bir inanç ve düşünce yolcusunun ortadan kaldırılması olarak görülüyor.
Yirmi beş yıl sonra hakikat bir kez daha gün yüzüne çıktı; ve onunla birlikte organize bir iftira perdesi de aralanıyor. Edoardo Agnelli intihar etmedi; o, hakikat, adalet ve Ehl-i Beyt mektebi uğruna şehit düştü.
Bugün, dünyadaki tüm özgür insanların görevi, bu mazlum şehidin hatırasını yaşatmak ve hakikatin tahrifine karşı durmaktır.
yorumunuz