Havza Haber Ajansı'nın bildirdiğine göre küçük bir fidanın yaşlı bir ağaç gibi davranmasını beklemediğimiz gibi, çocuktan da yetişkin gibi davranmasını beklememeliyiz.
Çocuk yetiştirmek sabır ister ve çocuğu serbest bırakmak karmaşaya neden olur. Bazı durumları çok açık ve net olmasına rağmen göz ardı ederiz. Bunlardan biri "çocuğun çocuk olmasıdır."
Duyma yeteneği olan biriyle konuşurken o şahıs, dikkatsizlik nedeniyle söylediklerinizi anlamıyorsa, ona kızarsınız; fakat işitme yeteneği zayıf birisiyle konuştuğunuzda ve o geç anladığında, sinirlenmezsiniz; çünkü onun işitmekte zayıf olduğunu kabul etmişsinizdir.
Biz çocukların çocuk olduğunu ve büyüklerden farklı olduklarını kabul etmedik. Bu nedenle çocukça davrandıklarında, sabrımız çabuk tükeniyor.
Bu duruma dikkat edersek çocuğumuz zıplamıyorsa endişelenmeliyiz. Tıpkı çocuk yemek yemediğinde endişelendiğimiz gibi. Çocuğumuzun yemek yememesinden sadece mutlu olmuyoruz, aynı zamanda üzülüyoruz.
Kaynak: Benim Diğerim kitabı, c3, sayfa 81 ve 82.
yorumunuz